Μετά την συχνή αμετροέπεια, την συχνή κομπορρημοσύνη, πολλών απερχόμενων από τις θέσεις εξουσίας που κατείχαν, είναι ανακουφιστικό να ακούς ένα συγγνώμη από χείλη προβεβλημένου στελέχους της διοίκησης Σακκιώτη.
Ο Πέτρος Πετρίτης υπηρέτησε την διοίκηση αυτή από σημαντικά πόστα: πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Τουριστικής Επιτροπής, με πρόσθετο πλεονέκτημα ότι είχε στη διάθεσή του τα 70.000 ευρώ από την αποζημίωση της ΔΕΗ για το μπλακ άουτ του 2009 ως κονδύλι για τη διαφημιστική προβολή του νησιού.
Ακούστηκαν πολλά για τη διαχείριση των χρημάτων αυτών, ωστόσο αυταπόδεικτα αξιοποιήθηκαν. Όντως υπήρξε μεγάλη προβολή του νησιού, πράγμα που καταγράφεται και στα φετινά, πολλά δημοσιεύματα μεγάλων ενημερωτικών μέσων του εξωτερικού, (βλ. Huffington Post) παρά τις ζοφερές λεπτομέρειες της τρέχουσας καθημερινότητάς μας.
Επίσης, θεωρούνταν δελφίνος της παράταξής του, αλλεπάλληλα δημοσιεύματα τον ήθελαν να παραλαμβάνει το σκήπτρο του αρχηγού από τον Σάκη Σακκιώτη, μα όλα αυτά αποδείχτηκαν λόγια του ανέμου μέσα στο χρόνο. Ο κ. Σακκιώτης αποσύρθηκε από τη φετινή κούρσα των εκλογών, ο Πέτρος Πετρίτης επίσης, κυρίως για επαγγελματικούς λόγους, δραστηριοποιούμενος στο χώρο της ναυτιλίας.
Η κουβέντα γίνεται Σάββατο 30 Αυγούστου, μια μέρα πριν από τη λήξη της θητείας του, και τα θέματα είναι πολλά και καυτά:
“Η χτεσινή ανοικτή επιστολή του Δημάρχου ξεσήκωσε πολλά και καθόλου κολακευτικά σχόλια σε μεγάλη μερίδα πολιτών. Να λες πόσο ευχαριστημένος είσαι από τον εαυτό σου και πόσο σε αγαπάει ο κόσμος τη στιγμή που το νησί πνίγεται από τα σκουπίδια και την έλλειψη νερού είναι σαν να εξοργίζεις παραπάνω το κοινό αίσθημα, να μην το παίρνεις καν υπόψη σου.”
Π. Πετρίτης: “Πιστεύω ότι ο Σάκης Σακκιώτης όχι μόνο δεν ήταν ο χειρότερος δήμαρχος, όπως διατείνονται κάποιοι, και στην Ελλάδα είναι συχνό φαινόμενο η λοιδορία κι οι αφορισμοί σε ανθρώπους που πρόσφεραν έργο, αλλά αντίθετα, έκανε πολλά και σημαντικά για τον τόπο, που θα φανούν μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Το βασικό είναι ότι δούλεψε σκληρά, μαζί με τους συνεργάτες, για να πάρουν το δρόμο τους κάποια μεγάλα έργα, έργα υποδομών, όπου εκεί πάσχει χειρότερα το νησί. Η σημασία των χερσαίων έργων, του υποθαλάσσιου αγωγού, δε φαίνεται τώρα, θα φανεί όταν θα ανοίξει ο πολίτης τη βρύση του και θα τρέχει φτηνό, καθαρό νερό. Ξεχρέωσε τον Δήμο, τον παρέλαβε με 11.5 εκατομμύρια χρέος και δανειακές υποχρεώσεις και τον αποδίδει με 1. Ενδεικτικά τα αναφέρω. Ξέρω από πρώτο χέρι το τρέξιμό του, την προσπάθεια απέναντι σ’ ένα κράτος δύσκολο, δύσκαμπτο, και σε μια περίοδο εξαιρετικά αντίξοη. Επίσης δεν αμφισβητεί κανείς το ήθος του και το τρόπο λειτουργίας του με όρους διαφάνειας. Τα δυο πρώτα χρόνια είχαμε να εφαρμόσουμε τον Καλλικράτη. Δυο τόμοι διατάξεις, χωρίς πόρους, να χρειάζεται να τα αλλάξεις όλα από την αρχή, συν το συνολικό σοκ στην κοινωνία, όταν ο άλλος έβλεπε τη δουλειά του, την επιχείρησή του, να κλείνει. Μέσα σ’ όλ’ αυτά, συμφωνώ ότι χάθηκε η μπάλα σ’ επίπεδο καθημερινότητας Αλλά αυτό είναι συλλογική ευθύνη της παράταξης, κι όχι ευθύνη Σακκιώτη. Ας πούμε ότι ήταν κι ένα έλλειμμα οργανωτικό.”
“Τρεις ενστάσεις:
1) Αν δεν μπορείς παραιτήσου – μην καταδικάζεις ένα ολόκληρο νησί σε έκπτωση. Κι αυτό το λέω με το σκεπτικό ότι σε όλη την Ελλάδα υπήρχαν οι δυσχέρειες που αναφέρεις, αλλά δεν υπάρχει παντού το δικό μας χάλι. Τα Χανιά, για παράδειγμα, μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη 4ετία, μπήκαν στον κατάλογο με τις 10 καλύτερες ευρωπαϊκές πόλεις.
2) Παρεμφερές: μη μου λες τι φταίει και δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά που ανέλαβες να κάνεις, να διαχειριστείς τα προβλήματα που ανέλαβες να διαχειριστείς. Είναι αυστηρά δικό σου ζήτημα. Στο κάτω-κάτω δεν είναι για τον καθένα η Δημαρχία.
3) Η οικογένειά σου έχει μια επιχείρηση – το ξενοδοχείο Ίριδες, στους Αγίους. Ομολογουμένως από τα ευπρεπέστερα και αισθητικά και από παροχές ξενοδοχεία της Αίγινας. Όταν βγήκες στο δρόμο για να έρθεις στη συνέντευξή μας, σαν “ξενοδόχο”, σου άρεσε αυτό που είδες με τους ξέχειλους κάδους που οι φωτογραφίες τους κάνουν το γύρο του διαδίκτυου και της Ελλάδας ως μνημείο αδιαφορίας κι αναλγησίας της όποιας διοικούσας αρχής;
Π. Πετρίτης: “Ομολογώ ότι ντρέπομαι για την κατάσταση της καθαριότητας φέτος, και ζητώ και συγγνώμη, για το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί. Από την άλλη δε βγαίνει τίποτα να τα κάνουμε όλα ίσιωμα. Η παραίτηση είναι η εύκολη λύση. Δεν βγαίνει τίποτα να ανεβάσουμε φωτογραφίες στο facebook με σκουπίδια και να στέλνουμε email σε κεντρικά ηλεκτρονικά μέσα. Το ξανάπα, χάθηκε η μπάλα στο επίπεδο της καθημερινότητας, ωστόσο πετύχαμε πολλά, είναι κρίμα να μην αξιοποιήσουμε τα κέρδη από όλη αυτή την σκληρή δουλειά. Γιατί πρέπει να ακυρώνουμε μόνιμα ό,τι έχει γίνει μέσα από μια αδιέξοδη αναίρεση; Έχει μπει στο πρόγραμμα η συντήρηση των δρόμων, πρόσφατα εγκρίθηκε το κονδύλι, ας το αξιοποιήσει η επόμενη δημοτική αρχή. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, τη μεταστέγαση του δήμου, την αποκατάσταση του Κυβερνειου και διάφορες άλλες επιτυχίες σε επίπεδο πολιτισμού, αθλητισμού και τουρισμού. Το θέμα είναι ό,τι θετικό έχει γίνει να μη σταματήσει εδώ λόγω αλλαγής προσώπων. Δε θα πάμε ποτέ πουθενά έτσι. Θα είναι κρίμα, για παράδειγμα, λόγω αλλαγής της περιφερειακής αρχής, να σταματήσουν διαδικασίες που θα βγάλουν το νησί από αδιέξοδα δεκαετιών σε σχέση με τις ανύπαρκτες υποδομές του. Ο βιολογικός – άκουσα ότι ο κος Χατζηπέρος, νέος Αντιπεριφερειάρχης Νήσων, προτείνει μικρούς βιολογικούς ως ήπια λύση για το περιβάλλον. Ξέροντας την Αίγινα, τα προβλήματα με την Αρχαιολογία, το Δασαρχείο, εύχομαι να τα καταφέρει, αλλά για μένα προέχει να υλοποιηθεί η εφικτή λύση χωρίς άλλη χρονοτριβή. Δεν έχουμε αποχέτευση στο νησί, δεν έχουμε περιφερειακό δρόμο, νερό – αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα αυτά τι προκοπή θες να δούμε;”
“Μιλώντας για τη νέα περιφερειακή αρχή, ποια είναι η γνώμη σου κι οι προβλέψεις σου;”
Π. Πετρίτης: “Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Θα δούμε. Το γεγονός είναι πως υπάρχει και υπήρχε ένα μεγάλο κύκλωμα εργολάβων που αναμφίβολα κατεύθυνε την ανάπτυξη ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Όχι μόνο στην Αίγινα, παντού. Μακάρι να μπορέσει η νέα Περιφέρεια να το αλλάξει αυτό. Κατά τη γνώμη μου, τότε θα αλλάξουν πολλά.” Από την άλλη θα κριθούν πολλά άμα θα υποστηρίξει το γενικό στρατηγικό σχεδιασμό, σε θέματα υποδομών, που αποφάσισε συνολικά η τοπική κοινωνία, η περιφέρεια και τα δημοτικά συμβούλια στην Αίγινα τα τελευταία10 χρόνια.
“Ως “πρώην” έστω πρόεδρος της τουριστικής επιτροπής, ποια θεωρείς τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αίγινας σαν τουριστικό προορισμό;”
Π. Πετρίτης: “Είναι πράγματα που τα έχουμε επισημάνει κι από παλιά, αλλά ειδικά φέτος που “βούλιαξε” πράγματι από κόσμο η Αίγινα φάνηκαν ακόμα πιο πολύ. Το πρώτο είναι ότι δεν έχουμε αρκετά ξενοδοχεία. Ξέρεις πόσος κόσμος παραπονείται ότι δε βρίσκει πού να κοιμηθεί; Πολύ μικρές μονάδες, με λίγες κλίνες. Έπειτα είναι οι υπηρεσίες των ξενοδοχείων πολλές φορές υποβαθμισμένες, ελλιπείς. Μας έρχονται σχόλια απίστευτα, για τις τουαλέτες των εστιατορίων. Οπωσδήποτε μεγάλο θέμα είναι τα σκουπίδια, επίσης ο θόρυβος μέσα στην πόλη, οι ξένοι έρχονται για λίγη ησυχία, είναι κι αλλιώς μαθημένοι, δεν αντέχουν. Οι ταμπέλες, η ασχήμια, τα ¨θερμοκήπια¨, η αισθητική, τα “κουφάρια” των εγκαταλειμμένων ξενοδοχείων, που δίνουν μια εικόνα εγκατάλειψης Και σ’ όλ’ αυτά που λέμε, όποια δημοτική αρχή και να έρθει, αν δεν ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας, δεν πρόκειται να βγει άκρη. Να σου πω και κάτι άλλο; Έχω ένα παράπονο, κι από τα τοπικά ΜΜΕ, κι από σας συγκεκριμένα που δεν υποστηρίξατε την τουριστική καμπάνια τα τελευταία τρία χρόνια. Επίσης ένα άλλο παράδειγμα, σας είπε ο πρόεδρος της Ένωσης ξενοδόχων ότι υπήρχε πρόβλημα με τη Γαλάζια Σημαία της Αγ. Μαρίνας. Και το δημοσιεύσατε Δεν πήρατε ένα τηλέφωνο να ρωτήσετε και την άλλη άποψη. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, εντάξει μια καθυστέρηση λίγων ημερών για να στείλουμε κάποιες φωτογραφίες. Που τη χρεώνομαι προσωπικά. Γεννούσα την κόρη μου εκείνες τις μέρες, αλλά ούτε διακινδυνευόταν, ούτε παιζόταν τίποτα. Αυτό δημιούργησε μια σύγχυση στη κοινωνία ότι θα χάναμε τη σημαία. Όλα τα προαπαιτούμενα, τα οποία είναι και πολλά και σημαντικά, μετρήσεις, έλεγχοι, ήταν εντάξει. Θέλω να πω, για μένα είναι απαραίτητο να υπάρξει καλοπιστία, διάθεση συνεργασίας απ’ όλους μας. Αντίθετα, ό,τι προσπαθούμε να κάνουμε ειδικά με τον τουρισμό αντιμετωπίζεται με μια δυσπιστία, μια απαξίωση. Το ίδιο και τώρα, με το Φεστιβάλ Φιστικιού. Τα μιζεριάζουμε όλα από την αρχή, δεν υποστηρίζουμε τίποτα θετικά, να το βοηθήσουμε να αναπτυχθεί Ενώ είναι πραγματικά θέμα όλων μας.”
“Δυο λόγια για το φεστιβάλ;”
Π. Πετρίτης: “Έχω ζήσει το Φεστιβάλ από κοντά τρεις συνεχείς χρονιές, και για μένα είναι γυναικεία υπόθεση. Συνάντησα τρεις κυρίες να το υπηρετούν, την κ Ελένη Κυπραίου, την κ. Φλώρα Αλυφαντή και τώρα την κ. Μαίρη Κουκούλη. Η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, τις δικές της ιδέες, τη δική της σφραγίδα. Θεωρώ τη Μαίρη Κουκούλη άξια, ικανή, κι αιγινήτισσα, με την έννοια πως αν βάλει κάτι με το μυαλό της θα το φέρει σε πέρας, και θα το κάνει καλά. Αλλά ας σταματήσει πια κι αυτή η αρνητικότητα Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Κάποτε τα Φεστιβάλ γίνονταν με 120.000 ευρώ προϋπολογισμό, και τώρα το κονδύλι είναι 20.000 και 30.000. Το καλό φέτος είναι ότι υπάρχει καλή σοδειά, που πέρσι δεν είχαμε. Αλλά να πούμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα θα είναι ψέμα. Η κεντρική συναυλία, για παράδειγμα, που είναι πάντα ευθύνη της περιφέρειας, δεν έχει οριστικοποιηθεί γιατί απ’ όσο ξέρω κηρύχτηκε άγονος ο διαγωνισμός. Εδώ είναι που λέω ότι χρειάζεται καλή διάθεση, συνεργασία, πλάτη απ’ όλους μας, στις κοινές μας υποθέσεις. Ποιος θα κερδίσει κάτι αν δεν πάμε καλά;”
“Τι προβλέπεις για την καινούρια δημοτική αρχή;”
Π. Πετρίτης: “Τίποτα δεν προβλέπω, τη γνώμη μου μόνο θα πω: δεν έχει το περιθώριο να αποτύχει. Της παραδίδεται ένας δήμος χωρίς χρέη, με δρομολογημένα τα περισσότερα έργα και μπορεί να κάνει μια καινούρια αρχή. Σε δύσκολο περιβάλλον, αναμφίβολα, αλλά χωρίς να κουβαλάει βάρη προηγούμενων ετών, που είναι πολύ σημαντικό. Και δεν έχει, επίσης, το περιθώριο να αποτύχει γιατί δεν έχει το ίδιο το νησί άλλα περιθώρια. Υπάρχουν τεράστιες προκλήσεις μπροστά μας.”
“Όπως;”
Π. Πετρίτης: “Οι ιχθυοκαλλιέργειες στην Πέρδικα, ο οικισμός της Lamda Development (Λάτση) στη περιοχή Αμυγδάλας Πέρδικας, το άλλο οικιστικό σχέδιο για την έκταση των 350 στρεμμάτων του Ναυτικού στο οχυρό. Τι θ’ απογίνει αυτός ο τόπος αν του στερήσουμε και την ομορφιά και τη μοναδικότητά του; Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι θα έρθουν δουλειές, θα βρεθούν μεροκάματα με τα έργα αλλά κάνουν λάθος. Η πείρα δείχνει ότι αυτού του τύπου οι κατασκευαστές φέρνουν τα δικά τους συνεργεία, κι απλώς αλλοιώνεται το τοπίο χωρίς κανένα όφελος για τους μόνιμους κατοίκους. Έπειτα έχουμε 500 άδειες οικοδομές στο νησί – σε τι χρειαζόμαστε άλλες 200; Πόσο μάλλον που φέρουσα ικανότητα δεν υπάρχει, ούτε υποδομές να εξυπηρετήσουν παραπάνω κόσμο. Και σκέφτεσαι να πηγαίνεις στην Πέρδικα να πιεις έναν καφέ κι αντί για άπλα απέναντι να βλέπεις χτισμένα σπίτια; Ισπανία θέλουμε να κάνουμε την Ελλάδα; Δεν έχουμε δει τα αποτελέσματα;”
Φεύγει να πάει στα κορίτσια του – τη γυναίκα και την κόρη του – το πιο πολύτιμο, λέει, είναι η οικογένεια. Διατηρώ πολλές επιφυλάξεις, ερωτήματα, ενστάσεις, όμως επιφυλάσσομαι Ίσως έχει δίκιο σε ένα: αυτή τη στιγμή το νησί χρειάζεται καλή διάθεση, συνεργασία, έλλειψη αρνητικότητας Και να ξανασκεφτούμε όλοι την ατομική μας ευθύνη. Αν δε θέλουμε ένα κράτος ή έναν δήμο να μας φταίει πάντα για όλα. Υπάρχει κι η ψήφος, αλλά και άλλοι, πιο καθημερινοί τρόποι να ορίσουμε μόνοι μας τη μοίρα μας.
Βικτώρια Τράπαλη
πηγή : Aeginalight
Πέτρος Πετρίτης 